شبهاتی چون: کربلا صحرا نبود، جلگه بود؛ عاشورا در پاییز بود و هوا سرد بود، می‌توانستند چاه حفر کنند و … را چگونه پاسخ دهیم؟!

25 شهریور 1396 نظرات (0) بازدید :

پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): مجبور نیستید که حتماً خود را مخاطب قرار داده، بشنوید، بخوانید و الزاماً پاسخ هم بدهید، تا بازار خرید و فروش “حرف مفت”شان رونق بگیرد!

«وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ » (لقمان، 36)

ترجمه: و برخى از مردم كسانى‏‌اند كه سخن بيهوده (حرف مفت) را خريدارند تا [مردم را] بى[هيچ] دانشى از راه خدا گمراه كنند و [راه خدا] را به ريشخند گيرند! براى آنان عذابى خواركننده خواهد بود.

همه ساله با نزدیک شدن محرم و سالروز فاجعه‌ی عاشورا در کربلا، موجی از این شبهات، به ویژه در فضای مجازی به راه می‌افتد که همه نیز تکراری است؛ منتهی کافر عنود و منافق لجوج، در عین حال که پاسخ را گرفته و یا حتی از اول هم می‌دانسته، دوباره همان را تکرار می‌کند، چرا که قصدش دریافت پاسخ نیست، بلکه ایجاد شبهه و اعوجاج در اذهان و عواطف مردمان می‌باشد! آنها می‌گویند: بالاخره هر ساله عده‌ای برای نخستین‌بار چنین شبهه‌ای را می‌خوانند و حالا تا پاسخ پیدا کنند، طول می‌کشد و ما نیز جوّسازی خود را انجام داده‌ایم.

ولی در هر حال، سؤال یا شبهه در ذهن برخی ایجاد می‌شود؛ لذا پاسخ جهت آگاهی آنهاست، نه الزاماً به شبهه‌پراکنان.

الف – حالا فرض کنید که موقعیت جغرافیایی و آب و هوای کربلا، مانند جنگل‌های شمال کشور ما بود و اتفاقاً در وسط زمستان نیز رخ می‌داد؛ خب چه حقیقتی تغییر می‌یافت؟! آیا العیاذ بالله مواضع امام حسین علیه السلام در برابر “ظلم” و اسلام معاویه‌ای و یزیدی متغیر می‌شد و یا مواضع یزیدیان، شامیان، کوفیان، مسلمانان بی‌بصیرت، ترسو و فرصت طلب متغیر می‌شد؟!

ب – گرما، گرسنگی، تشنگی، عطش و …، شرایط و حوادث است، نه حقیقت ماجرا؛ بدیهی است که اگر شرایط جغرافیایی و آب و هوایی به گونه‌ی دیگری بود، شیوه‌ی عملکرد دشمنان نیز به گونه‌ی دیگری بود، نه این که مثلاً نگاه به حاصلخیزی زمین یا بارش باران آسمان می‌کردند و بعد تغییر موضع داده و همه مؤمن، یا دست کم انسان می‌شدند.

ج – در یک ترور، فرق یک امام را با شمشیر زهرآلود، در محراب شکافتند؛ در تروری دیگر، یک امام و خانواده‌اش را محاصره کرده و آن قتل عام فجیع را راه انداختند و در ترورهای دیگری، به امامان زهر کُشنده نوشاندند. حال آیا امامان به خاطر چگونگی شهادت‌شان با یک دیگر متفاوت هستند، یا همه نور واحدند؟ یا مستکبران و ظالمان، به خاطر تغییر شکل و وسایل ظلم‌شان متفاوت می‌باشند؟!

د – امروزه شاهدید که برای نظام استکبار و سلطه (امریکا، انگلیس و صهیونیسم بین‌الملل)، هیچ فرقی ندارد که مسلمان در بوسنی (اروپایی و سر سبز) است – یا آسیای مرکزی (ایران، عراق، فلسطین، لبنان یا …) با آب و هوایی خشک، نیمه خشک و چهار فصل، یا میانمار در آسیای شرقی که شرجی و مرطوب است و برخی از مناطقش نیز خشک و بی آب می‌باشد! در همه جا با شدت ظلم و در نهایت ددمنشی، مسلمان‌کشی، نسل کشی و کودک کشی می‌کنند!

نکته‌ی قابل توجه:

جنایات مشمئز کننده‌ی امروز داعش را هر کسی می‌شنود، به شدت متأُثر و دچار نفرت می‌گردد؛ اما اگر به تاریخ گذشته و حال نگاه کنید، شیوه‌ی جنایات آنها  (قتل، سربریدن، کشتار کودکان، به اسارت بردن زنان، سپر انسانی قرار داد اهالی روستاها و …)، دقیقاً همان شیوه‌ای است که گروه‌های تروریستی در آغاز اشغال فلسطین، در داخل شهرهای آن انجام دادند – این همان شیوه‌ای است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار جمهوری اسلامی ایران، در کردستان ایران انجام دادند – همین شیوه را صرب‌های اروپایی، در داخل کشور خودشان، علیه هموطنان بوسنیایی و مسلمان خود انجام دادند و حتی شکم زنان باردار را پاره می‌کردند تا جنین را بیرون آورده و روی دست بگیرند و یا حتی بسوزانند – همین شیوه توسط نیروهای نظامی امریکایی، طالبان، القاعده و … در عراق و افغانستان نیز به کار رفت، و همین شیوه امروزه در میانمار اِعمال می‌گردد.

اینها همان شیوه‌هاییست که فرعونیان علیه موحدان آن زمان به کار می‌بردند و رشد علم، تکنولوژی، ارتباطات، تشکیلات (سازمان ملل، ناتو و …)، یا پدیدار شدن “ایسم”های مدعی و …، هیچ اثری بر آنان نگذاشت، جز آن که بر استکبار، شقاوت و ظلم‌شان افزود.

شرایط کربلا:

  • – هول، نگرانی (استرس)، ترس، وحشت و … همه لب و دهان و گلو را خشک می‌کند، چه رسد به گرد و خاک جنگ زمینی.
  • – دیدن یک حادثه‌ی تلخ یا نگران کننده، عطش آور است، چه رسد به دیدن کشته شدن برادران، پسران و عزیزان در مقابل چشم و در جنگی نابرابر و ناجوانمردانه که به ترور و قتل عام شبیه‌تر بود.
  • – بی‌آبی و تشنگی، در تمام ده روز نبود، بلکه در سه روز آخر و به ویژه تاسوعا و عاشورا بود، که البته سه ساعتش نیز زیاد است، چه رسد به سه روز در آن شرایط.

شرایط آب و هوا:

  • – در همین ایران، و به ویژه در استان‌های جنوبی، هوا در دو ماه اول پاییز نیز گرم است.
  • – در همین کربلای امروزی نیز هوا در مهر ماه بسیار گرم است.
  • – آدمی در سرسبزترین و خوش آب و هواترین مناطق نیز دو ساعت پیاده‌روی تفریحی بکند، تشنه می‌شود، چه رسد به این که بدود، اسب بتازد، و بجنگد.
  • – کنار سواحل دریای خزر نیز چنین نیست که در هر مکانش چاه حفر کند، حتماً در سه چهار متری به آب برسد؛ بعضی مناطقش پس از سی متر حفاری، به آب کم می‌رسد؛ اما در هر حال، امام حسین علیه السلام نیز اقدام به حفر چاه در نزدیکی خیمه نمودند که به دستور عمر سعد، مانع شدند. حتی نوشیدن آب از فرات توسط یک نفر را با تیراندازی مانع می‌شدند.

فرات:

  • – نه تمامی حاشیه‌‌ی فرات، جلگه بوده و هست؛ نه تمامی حواشی سایر رودخانه‌های بزرگی ●- چون نیل یا …، بلکه مناطق بسیاری از این حواشی، صحرایی می‌باشند.
  • – کربلا نیز در حاشیه رودخانه‌ی نیل قرار نگرفته، بلکه حدود 15 کیلومتر فاصله دارد،  و البته نهر کوچکی از آن منشعب شده و به کربلا می‌رسید، به نام “علقمه”؛ و ممانعت‌ها و جنگ و گریزها، همه برای دسترسی به این آب بود.
  • – نه تنها کسی نگفته که آن منطقه سراسر مانند کویر لوت خشک بود، بلکه می‌دانیم در برخی از سمت‌های آن درخت و نخلی نیز بود، چنان که کمین علیه حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام، از پشت همین درختان صورت گرفت.

***- اما، نکته این است که یاران امام حسین علیه السلام، بسیار کم بودند و اساساً لشکر نبودند، لذا طبق دستور، آنان را در یک جای بسیار خشک، محاصره کردند.

ابن زیاد در نامه‌اش به حرّ می‌نویسد: « به مجردى که فرستاده من بر تو وارد شد و نامه مرا تسلیم کرد کار را بر حسین (ع) دشوار ساز و او را در سرزمینى فرودآور که آب و گیاهى در آن نباشد و متوجه باش به فرستاده خود دستور دادم، همواره با تو باشد و از تو دور نشود تا از نزدیک شاهد اعمال تو بوده و نحوه رفتار تو را در بازگشت به من اطلاع دهد. » (ارشاد، شیخ مفید ره، ترجمه خراسانی، صفحه 432).

نتیجه:

اگر چه تمام تلاش ضد تبلیغ دشمنان در جنگ نرم این است که القاء کنند نه سختی و زحمتی در کار بوده، نه تشنگی و گرسنگی و نه آن جلادان آن فجایع را به بار آوردند، اما واقع این است که تمامی این بافته‌های تخیلیِ فیزیکی، جغرافیایی و …، بهانه‌ی است برای تکذیب حق از یک سو و منحرف نمودن اذهان عمومی از سوی دیگر.

  • – به آنها بگویید: شما اصلاً کاری نداشته باشید که کربلا، در چه ماهی از سال و کجا اتفاق افتاد؛ بلکه ببینید چه اتفاقی افتاد و چرا؟ و توجه داشته باشید که این اتفاق در طول زمان امتداد و استمرار دارد، پس ببینید که شما در کدام جبهه قرار گرفته‌اید و چه می‌کنید؟!
  • – در آن روزگار نیز تمامی مسلمانان و مردم منطقه، در کربلا و در سپاه عمر سعد حاضر نشدند، بلکه بسیاری امام حسین علیه السلام را (به رغم علاقه‌ی شدید) در مدینه رها کردند، بسیاری دیگر در مکه رها کردند، بسیاری در نیمه راه رها کردند، بسیاری با تبلیغ به جبهه یزید کمک کردند و بسیاری دیگر با ضد تبلیغ خود علیه سیدالشهداء و اصل اسلام جنگیدند! شما کجایید و به کجا می‌روید. «فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ – پس به كجا مى‌‏رويد / التکویر، 26»